"De schilder doet het zo licht, zoekt steeds de halftint, die bij het vergeten hoort. Hij raakt aan de bron van elk verhaal, strijkt over de doorzichtige blouse die een vertelsel omgeeft."
Aldus K. Schippers in Voor jou (pagina 59), waarmee ik abusievelijk van de boekwinkel thuiskwam nadat ik door De Bruid van Marcel Duchamp was aangestoken. Dit citaat betreft Piet Moget, maar treft even zeker het werk van Astrid de Pauw en Barbara Helmer dat momenteel getoond wordt in Galerie Hommes.
Het werk van Astrid is met potlood getekend op schilderslinnen, en met de vingers uitgegumd tot de korrelige impressie van het onderwerp. Het meisjesgezicht, of het slapende meisjeslichaam dat het vertrouwen van de kijker vraagt. Intiem door het kwetsbare onderwerp en door de blik van de kijker die de vingertoppen van de maker volgt. Voelen met je ogen aan de zachtheid van de huid en het licht.
zie voor het volledige artikel: http://blikvangen.nl/2013/12/de-halftint-die-bij-het-vergeten-hoort/
